درباره سنگ ساختماني بايد گفت که اکثر مصالح ساختماني با گذشت زمان کيفيت اوليه خود را از دست مي دهند و مقاومتشان پايين مي آيد اما سنگ ساختماني متريالي است که گذشت زمان تاثيري بر آن نمي گذارد و همواره سطح خود را حفظ مي کنند. استفاده از اين مصالح ساختماني از گذشته تا به امروز در صنعت ساخت و ساز به وفور ديده مي شود. سنگ ساختماني به دو دسته کلي سنگ هاي طبيعي و سنگ هاي مصنوعي تقسيم مي شود . در تعريف سنگ طبيعي بايد گفت به سنگ ساختماني که از ترکيب کاني ها و مواد معدني ساخته شده و عنصر اصلي تشکيل دهنده ي آن سيليس مي باشد سنگ طبيعي مي گويند. سنگ طبيعي داراي زيبايي و حس گرما و صميمي مي باشد و نوعي عايق حرارتي محسوب مي شود که انعطاف پذيري و قابليت فرم پذيري بر روي انواع سطوح را دارد. سنگ طبيعي داراي طيف وسعي از طرح و رنگ است و براي نصب آن نياز به هيچ گونه زيرسازي نيست. البته وزن سنگ طبيعي بالاتر از سنگ مصنوعي مي باشد و به همين خاطر استفاده از آن در نماي ساختمان وقت گير است. سنگ تراورتن، سنگ مرمر، سنگ گرانيت، سنگ کوارتزيت و ماسه سنگ ها نمونه اي از سنگ ساختماني طبيعي مي باشند. سنگ مصنوعي در واقع ترکيبي از سنگ هاي طبيعي با مواد افزودني مانند سيمان، افزودني هاي پليمري و . مي باشد که نسبت به سنگ هاي طبيعي وزن کم تري دارد و هيچ گونه محدوديتي در توليد ابعاد مختلف آن وجود ندارد و با توجه به کاربرد آن در سايز هاي دلخواه قابل توليد است. نصب سنگ مصنوعي راحت تر است و در برابر جذب آب نفوذ ناپذير است. سنگ مصنوعي در طيف وسيعي از طرح و رنگ توليد ميشود و نمايي شبيه سنگ طبيعي دارد. سمنت پلاست و سنگ آنتيک نمونه اي از سنگ هاي مصنوعي مي باشد.
درباره این سایت